Ο λαός και οι Έλληνες-όχι οι δοσίλογοι-επιχειρηματίες οφείλουν να καταλάβουν ότι ξεπουλιέται όλη χώρα από το ευρωκαθεστώς

Υπάρχει άραγε ελπίδα να βγούμε από την κρίση και να δούμε καλύτερες μέρες μέσα στη Γερμανική ευρωζώνη; Έχουν ελάχιστη βάση οι δημοσιογραφικοί μονόλογοι ότι μόνο μέσα στο ευρώ υπάρχει ελπίδα; Ότι πρέπει να δεχτούμε το ευρώ πάση θυσία; Η απάντηση είναι ένα βροντώδες όχι. Όχι υπό τις σημερινές συνθήκες της ευρωζώνης, της υφεσιακής πολιτικής που ακολουθείται από το νεογερμανικό ιμπεριαλισμό. Για την

Κλείστε το τηλεκοντρόλ στα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια των προδοτών

Το μεγαλύτερο και ισχυρότερο «κράτος εν κράτη» στην Ελλάδα είναι τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια. Από την δεκαετία του ενενήντα έχουν υφαρπάσει πραξικοπηματικά την πραγματική εξουσία και από τότε την ασκούν δικτατορικά για να στήσουν ένα διεφθαρμένο, προδοτικό, ευρωδουλικό μνημονικαό, κατοχικό πολιτικό σύστημα. Οι πολιτικοί είναι υποπόδιά τους,άθυρμα στις βουλές και τις βολές τους. Αρωστημένοι για εξουσία και χρήμα οι ιδιοκτήτες τους, δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο παρά για περισσότερο χρήμα και εξουσία. Διεφθαρμένοι μέχρι το μεδούλι από πάνω ως κάτω , αξιοποιούν διανοούμενες καλοπληρωμένες πόρνες-τηλεπερσόνες που

Οι δίκες των δοσιλόγων

Ανδρέας Ζαφείρης

Το Φεβρουάριο του 1945, σαν σήμερα, ξεκίνησαν οι δίκες των «επιφανών»δοσίλογων της κατοχής. Δίκες-παρωδία βέβαια αλλά ταυτόχρονα με «περίεργες» αναφορές στο σήμερα. Δίκες που συμπυκνώνουν διαχρονικά όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού/οικονομικού συστήματος.  Κύριοι κατηγορούμενοι: οι κατοχικοί «Πρωθυπουργοί» Γεώργιος Τσολάκογλου, Ιωάννης Ράλλης και Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος, ο γιατρός – ο λεγόμενος και «Έλλην Μένγκελε» – Νικόλαος Χριστοφοράκος. Αν κάποια ονόματα είναι γνωστά και σήμερα δεν είναι τυχαίο: ο Ιωάννης Ράλλης είχε σαν συνήγορο υπεράσπισης στη δίκη του τον γιο του, και μετέπειτα πρωθυπουργό με τη Νέα Δημοκρατία, Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος, όπως κάθε περήφανος γιος, είχε εκδώσει και βιβλίο υπεράσπισης του πατέρα του με τον αδικημένο, για την εποχή τίτλο – σήμερα άνετα θα γινόταν σενάριο στο Hollywood – «Ὁ Ἰωάννης Ράλλης ὁμιλεῖ ἐκ τοῦ τάφου». (Ένα θέμα με το splatter πάντα το είχαν οι εθνικόφρονες. Μη ξεχνάμε το άλλο επιπέδου Nobel πόνημα του εταίρου ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας – και μέντορα του Α. Σαμαρά– Ευ. Αβέρωφ «Φωτιά και τσεκούρι», με ιδιαίτερες αναφορές στους «συμμορίτες-εαμοβούλγαρους»).