16 Σεπ 2016

Η Τουρκία,η Αρμενία, η Συρία, οι Κούρδοι

Σαράντος Καργάκος
Προ πενταετίας, μὲ μιὰ ἐκλεκτὴ συντροφιὰ περιτρέξαμε ὅλο τὸν Πόντο καὶ σὲ μῆκος καὶ εἰς βάθος. Τὸ ἐπόμενο ἔτος μὲ δύο φίλους (ὁ ἕνας δυστυχῶς ἀπῆλθε ἀπὸ τὴ ζωὴ) μὲ δικὸ μας αὐτοκίνητο καὶ δικὸ μας ὁδηγὸ (Σῦρο Κωνσταντινουπολίτη χριστιανὸ καὶ ἑλληνομαθῆ) κάναμε ἕνα προσκηνυματικὸ ταξίδι 2.500 χιλιομέτρων καὶ ἐπισκεφθήκαμε ὅλους τοὺς χώρους τῶν μεγάλων μαχῶν καὶ σφαγῶν. Φθάσαμε ὥς τὸ Κάλε Γκρότο καὶ τὴν κοιλάδα τοῦ Ἀλῆ Βεράν. Μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ μας ἔγραψα δύο ἄρθρα ἐπαινετικὰ γιὰ τὴν πρόοδο ποὺ ἔχει σημειώσει σὲ πολλοὺς τομεῖς ἡ γειτονικὴ χώρα. Ἀλλ’ ὁ ἱστορικὸς ξέρει νὰ ὀσφραίνεται τὸ ὑποχθόνιο κραδασμό. Ἔνιωθα ὅτι πίσω ἀπὸ αὐτὸ τὸ πέπλο τῆς προόδου κρύβεται ἕνας ἀπροσδιόριστος κίνδυνος. Καὶ δὲν ἐννοοῦσα φυσικὰ τοὺς ἔντονα προσδιορισμένους Κούρδους, ἀλλὰ
κάτι βαθύτερα ἐσωτερικό. Π.χ. στὴν Τραπεζοῦνται οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τὴν κάλυψη τῆς ποδοσφαιρικῆς τους ὁμάδας («Τραπεζούντ Σπὸρ») ἐκδηλώνουν μιὰ τἀση ἀπεξαρτήσεως ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα καὶ τὴν Πόλη. Τὸ ἴδιο ποὺ ἄλλοτε ἤκμασαν παλαιότερες τῶν Τούρκων φυλὲς.
Ἡ γνώση τῆς παλαιοτουρκικῆς γλώσσας μοῦ ἐπέτρεπε νὰ συνομιλῶ μὲ ἀνθρώπους ποὺ χωρὶς δισταγμὸ μοῦ ἐξομολογοῦνταν ὅτι ἔνιωθαν τὸ τουρκικὸ κράτος σὰν φλοιὸ ποὺ σκεπάζει τὴ δική τους ἐθνοτικὴ παρουσία. Ἀκόμη καὶ τὴ θρησκευτικὴ (Ἀλεβῆδες). Ὅλους αὐτοὺς τοὺς τριγμοὺς τοὺς κατέγραψε τότε καὶ πολλοὶ ἦσαν αὐτοὶ ποὺ μοῦ καταλόγισαν ὑπερβολή. Ὡστόσο μετὰ τὴν ἔκδοση στὰ Ἑλληνικὰ τοῦ βιβλίου τοῦ μέχρι πρὸ τινος πρωθυπουργοῦ Ἀχμὲτ Νταβούτογλου ἑδραιώθηκε μέσα μου ἡ πεποίθηση ὅτι εἶναι τόσα τὰ ἐσωτερικὰ προβλήματα τῆς Τουρκίας, ποὺ χρειάζεται ἕναν ἐξωτερικὸ πόλεμο, γιὰ νὰ κρατήσει τὴν ἐσωτερικὴ της συνοχή. Αὐτὸ δημιούργησε μιὰ πολυπλόκαμη ἐμπλοκὴ καὶ ἡ Τουρκία σήμερα δίνει τὴν εἰκόνα τοῦ συμπλέγματος τοῦ Λαοκόντως. Φίδια τὴν περισφίγγουν ἀπὸ παντοῦ. Ἡ ἀναγνώριση τῆς ἀρμονικῆς γενοκτονίας ἀπὸ τὴ Γερμανία δείχνει ὅτι ἡ ἀρμονικὴ ἀπειλὴ εἶναι πολλαπλῆς ὑφῆς. 
Οἱ Ἀρμένιοι δὲν ἀρκοῦνται στὸ νὰ βλέπουν ἁπλῶς τὸ Ἀραράτ. Θὰ τὸ διεκδικήσουν, ὅπως θὰ διεκδικήσουν καὶ τὸ Βάν. Δὲν ξέρω πῶς τὰ κατάφερε ὁ Ἐρντογὰν καὶ δημιούργησε παντοῦ ἐχθροὺς. Πάγωσαν οἱ σχέσεις του μὲ τὶς ΗΠΑ, ὀξύνθηκαν οἱ σχέσεις του μὲ τὴ Ρωσία, τὴ Γερμανία καὶ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες. Οἱ Κοῦρδοι κερδίζουν ἔδαφος καὶ στὸν στρατιωτικὸ καὶ τὸν διπλωματικὸ τομέα. Οἱ Τζιχαντιστὲς στρατιωτικὰ βρίσκονται ἐν διαλύσει. Θὰ περιοριστοῦν σὲ μεμονωμένα δολοφονικὰ κτυπήματα, τώρα περισσότερο στὴν Τουρκία ποὺ ὑπέθαλψε ἀλλὰ δὲν στήριξε ἀποτελεσματικὰ τὸ κίνημά τους. 
Ὁ  Ἄσσαντ ἄντεξε. Καὶ οἱ διαφορὲς ἀνάμεσα στὴ χώρα του καὶ στὴ Τουρκία εἶναι ἀγεφύρωτες. Τὰ νερὰ τοῦ Τίγρη καὶ τοῦ Εὐφράτη φθάνουν στὴ χώρα του μολυσμένα. Δὲν εἶναι εὔκολος ἕνας εἰρηνικὸς διακανονισμός. Ἡ  Τουρκία ἔχει ἀκόμα ἔντονα ἐσωτερικὰ προβλήματα. Προβλέπω, ἐκτὸς τῶν ἐξωτερικῶν πολέμων καὶ ἕναν ἐσωτερικὸ σὲ πολλὰ μέτωπα. Στὴ χώρα ξεσποῦν κάθε λίγο ἄγριες συγκρούσεις. Ὁ λαὸς, παρὰ πᾶσαν ἐπίφασιν εὐημερίας, εἶναι χρεωμένος ὥς τὸ λαιμό. Τὴν Τουρκία –ὅσο κι ἄν φαίνεται παράδοξο– δὲν τὴν κυβερνᾶ ὁ Ἐρντογὰν. Τὴν κυβερνᾶ τὸ βρόμικο χρῆμα. Ἡ κρίση, ὅπου να ’ναι θὰ ξεσπάσει. Καὶ τὸτε θὰ δεχθοῦμε νὲα στίφη προσφύγων. Ἄς εἴμαστε, λοιπὸν, σὲ ἑτοιμότητα καὶ ὄχι σὲ παθητικὴ μακαρότητα.
www.sarantoskargakos. gr, Kontra News

Δεν υπάρχουν σχόλια: