Εκλογές και Επιλογές!

Οδεύουμε λοιπόν τελικά σε εκλογές την 25η Ιανουαρίου όχι επειδή κάποιοι αποφάσισαν να ρωτήσουν την γνώμη μας αλλά επειδή κάποιοι απέτυχαν να συντηρήσουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Έτσι αναγκάζονται ήδη να προβάλλουν ενώπιον του λαού την «πραμάτεια» τους οι μεν, την πολιτική σταθερότητα και την ασφάλεια της παραμονής στο ευρώ ( αν και απέτυχαν πολύ πρόσφατα να συμφωνήσουν στην σχετική προαπαιτούμενη ατζέντα της στενής αποπληρωμής των δανειστών) οι δε, την λύτρωση από τα δεινά της λιτότητας και την ανατροπή μιας βεβαιωμένης πορείας συρρίκνωσης και καταστροφής ( σπιράλ θανάτου ), υποσχόμενοι την αποκατάσταση των αδικιών και την ορθή φορολόγηση του «πλούτου».

Ποια είναι όμως η πραγματική ατζέντα των εκλογών και ποια τα κρίσιμα ερωτήματα για την «άριστη» επιλογή?

Αγοράζει κανείς όραμα για το μέλλον ή κρίνει-αξιολογεί τα πεπραγμένα αυτού που ήδη διαχειρίζεται τις τύχες μας?

Τι σόι διάσωση είναι αυτή που μονιμοποιεί τις “θυσίες” του ελληνικού λαού και εντέλει παράγει ύφεση και ανεργία? Τι σόι διάσωση είναι αυτή όταν 5 χρόνια μετά η μακροοικονομική μας εικόνα, η ανεργία, το δημόσιο χρέος και το ΑΕΠ μας είναι σε δραματικά χειρότερη κατάσταση από το 2010;

Γιατί η χώρα μας πτώχευσε 8 μόλις χρόνια μετά την ένταξη της στο ευρώ ενώ είχε αποφευχθεί κάτι τέτοιο όλα τα προηγούμενα χρόνια, ενώ τα διαρθρωτικά της προβλήματα προϋπάρχουν της ενταξιακής διαδικασίας και του σκληρού νομίσματος?

Είναι το χρέος μας βιώσιμο και αρκεί άραγε η αναδιάρθρωση του ή η αναδιάταξη του, ή επειδή έτσι δεν αλλάζουν τα ολικά δεδομένα του, το κούρεμα είναι αναπόφευκτο;

Ποιο θα είναι το επιτυχές μοντέλο, ο ρόλος δηλαδή της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης, τι θα παράγει και τι θα εξάγει ώστε να επιστρέφουν στην ελληνική επικράτεια κάποια ευρώ, από αυτά που «εξάγονται» λόγω της ενιαίας αγοράς?

Ποιοι ξέχασαν ότι στην οικονομία της ανταλλαγής σημασία έχουν οι «αρχικές ποσότητες», και ποιες ήταν άραγε αυτές όταν ενταχθήκαμε στην ευρωζώνη;

Ποιοι αξιολόγησαν και σε ποια μεγέθη, την τότε ισοτιμία του 1€ = 340,75 όταν προχτές μόλις, ο, γνώστης, οικονομολόγος Γ. Χαρδούβελης, ενώ αναφέρεται, και σωστά, σε ανισορροπίες 10ετιων λησμονεί ότι κάποιοι ενέταξαν μια χώρα, με αυτά τα χαρακτηριστικά, στο ευρώ και μιλούσαν και για «ισχυρή Ελλάδα» ;

Όπως λέει ο λαός μας στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε;

Το ερώτημα είναι μπορεί η Ελλάδα να συμμετέχει σε μια νομισματική συνύπαρξη ισχυρών χωρίς «επιδότηση» ;

Σε μια Ευρώπη που σου είπαν ότι μπήκες με την ευγενική αμέλεια των εταίρων και πρέπει να φροντίσεις να μην αυτοεξαιρεθείς;

Πού ενώ σε υπέβαλαν σε PSI και σου υποσχέθηκαν ένα OSI, τώρα στο αρνούνται;

Είναι δυνατόν αυτοί που σου μιλούν για Grexit και εκθέτουν Έλληνες πολιτικούς, μιλώντας για οικεία πρόσωπα, αυτοί που σε θεωρούν αναξιόπιστο και σου δείχνουν την πόρτα εξόδου να σου λένε ότι δανείστηκες με «γερμανική πιστωτική κάρτα» χωρίς να ρωτήσεις;

Και αν είναι έτσι, γιατί δεν έχασαν τότε οι Γερμανοί;

Και γιατί αφού δεν είσαι αξιόχρεος γιατί επιμένουν να θέλουν να σε ξανά-δανείσουν μέσα από ένα τρίτο πακέτο βοήθειας;

Γιατί δεν τους εγκαλούμε για το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην αποτυχία των 2 προηγούμενων μνημονίων;

Δεν φοβούνται μήπως χάσουν τα χρήματα τους;

Στο κόκκινο δάνειο έχει ευθύνη και ο τραπεζίτης!

Ας μην συνεχίσουμε λοιπόν την ώρα του αδιεξόδου, την ώρα της ανάγκης ενεργού διαχείρισης μιας εθνικής καταστροφής να επιμένουμε σε λάθος αναλύσεις για τα αίτια και τους υπεύθυνους, άρα σε λάθος μηνύματα προς το λαό.

Τα λάθος μηνύματα, παράγουν λάθος εκλογικά αποτελέσματα!

Πηγή: http://goo.gl/vqTUKF