13 Ιουν 2014

Ο «όρκος», η «αρετή» και η αχρειότητα των συνεργών της τυραννίας του ελληνικού λαού

 Πρόσφατα είδαμε με αποστροφή το θέατρο της ορκωμοσίας από τα νέα διορισμένα κυβερνητικά μέλη. Ο όρκος είναι ιερή ενέργεια ως ρήτρα που συνοδεύει μια υπόσχεση και υποδηλώνει την παραίτηση από το έλεος του Θεού για όποιον υποσχέθηκε. Όμως γιατί δίδονται οι όρκοι –στην πράξη από άθεους ή παραβάτες-, αφού πλειστάκις δεν εφαρμόζονται; Διότι και «σύννομη» να είναι μια πράξη, μπορεί εκείνος που την εκτελεί να περιφρονεί τους νόμους της φύσης, που είναι αποδεκτοί από τους πολιτισμένους ανθρώπους.
     Κάθε άνθρωπος τείνει φυσιολογικά να αποκαλεί «καλό» αυτό που τον ευχαριστεί και «κακό» αυτό που τον δυσαρεστεί. Αλλά το «καλό» δεν συνίσταται σε αυτό που θεωρεί κάθε άνθρωπος σύμφωνα με τα πάθη του (ιδιοτέλεια, θεσιθηρία, φιλοδοξία, αλαζονεία, ματαιοδοξία κ.α)  και «κακό» (ό,τι είναι αντίθετο στα πάθη του), αλλά σε αυτό που αποδέχονται οι άνθρωποι βάσει της λογικής για μια συμβίωση εν ειρήνη. Γιατί, δεν μπορεί να υπάρξει άλλος νόμος της φύσης πλην της λογικής, ούτε άλλες επιταγές του φυσικού νόμου, πέραν εκείνων που μας υποδεικνύουν τους τρόπους επίτευξης της ειρήνης!
     Π.χ. είναι νόμος των ανθρώπων, γιατί είναι νόμος της φύσης, αυτός που αναφέρεται στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο: «Πάντα ούν όσα εάν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτως και υμείς ποιείτε αυτοίς ούτος γάρ εστίν ο νόμος και οι προφήται» (Συνεπώς, όλα όσα θέλετε να κάνουν σ εσάς οι άνθρωποι, αυτά να κάνετε κι εσείς σ αυτούς, γιατί αυτός είναι ο κανόνας που διέπει το νόμο και τους προφήτες). 
     Συναφής είναι και ο κανόνας: «Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να φαντάζεται τον εαυτό του στη θέση του άλλου με τον οποίο βρίσκεται σε αντιπαράθεση και αντιστρόφως τον άλλον στη δική του θέση, το γνωστό απόφθεγμα των Λατίνων δηλαδή: «Quod tibi fiery non visalteri ne feceris» (Αυτό που δεν θέλεις για τον εαυτό σου, μην το κάνεις στους άλλους).    
     Άλλος φυσικός νόμος είναι επίσης ότι: «Ουδείς μπορεί να επιβάλει τις συμβουλές ή τις συστάσεις ή τις πολιτικές του σε κάποιον που δηλώνει απρόθυμος να τις ακούσει». Διότι ένας άνθρωπος πρέπει να δέχεται συμβουλές προς το συμφέρον του και όχι με βάση το συμφέρον του συμβούλου του. Τέτοιες συμβουλές (πολιτικές) τείνουν να διασαλεύουν πάλι την ειρήνη.
     Όμως στη σύγχρονη Ελλάδα οι κυβερνώντες (αλλά και τα δεκανίκια ή εξαπτέρυγά τους) υπηρετούν πρόσχαρα και δουλικά τα καταστροφικά για τη χώρα σχέδια της τρόικα, ψηφίζοντας απάνθρωπα μνημόνια, που φτωχοποιούν και εξαθλιώνουν μέχρι εξολόθρευσης την πλειονότητα του ελληνικό λαού και μεταβιβάζουν την εθνική κυριαρχία και τη χώρα ολάκερη στους βάρβαρους κατακτητές τι άλλο είναι παρά προδότες και ελληνόφωνοι εγκληματίες;  
     Πώς να χαρακτηρίσει κανείς όλους αυτούς, που δεν ατενίζουν τίποτα άλλο, παρά στο να ασκήσουν εξουσία ή και να αποκτήσουν πολλά χρήματα σε βάρος των συμπατριωτών τους; Αυτοί λατρεύουν μόνο τα πλούτη και την εξουσία. Αυτά τα συμπλεγματικά ανθρωπάρια, όντες χρυσολάτρεις και εξουσιομανείς δεν έχουν κανένα συναίσθημα φιλοπατρίας και ανθρωπισμού. Για τα πλούτη και την εξουσία πουλούν και τιμή και αξιοπρέπεια και πατρίδα και εγκληματούν πάνω στους συνανθρώπους τους.
     «Ω, κακό χρόνο να έχετε εσείς και οι συνεργοί σας για κάθε δολιότητα, αισχρότητα και ψευδολογία για βλακώδη success stories, για ότι τα φάγαμε όλοι μαζί και ότι  «ο Θεός μας έφερε την τυραννία της τρόικα, για να μας τιμωρήσει για τα αμαρτήματά μας και παιδεύοντάς μας στην παρούσα ζωή, να μας ελευθερώσει μετά θάνατο από την αιώνια κόλαση»!       
     Αγνοούν οι μικρόψυχοι και ουτιδανοί, ότι όλα είναι εφήμερα και επί ματαίω και σε λίγο χρόνο θα καταφάνε σκουλίκια τα πτώματά τους και οι ζώντες θα παρελαύνουν, για να  φτύνουν τους τάφους τους! Αγνοούν οι λαομίσητοι, ότι η η αληθής μακαριότητα είναι να ζει κανείς με τους συνανθρώπους του εν ειρήνη και αυτή αποκτάται ωφελώντας τους και όχι καταστρέφοντάς τους.
     Κοντολογίς, είναι πασίδηλο ότι το να πράττει κανείς σύμφωνα με τους παραπάνω γενικά αποδεκτούς (φυσικούς) νόμους αποκαλείται ΑΡΕΤΗ, ενώ η αντίθετη πρακτική και θέση αποκαλείται ΑΧΡΕΙΟΤΗΤΑ.  Περί αχρείων, λαομίσητων προδοτών επομένως ήταν ως ανωτέρω ο λόγος!
Βιβλιογραφία:
«Περί της φύσης του ανθρώπου» του Thomas Hobbes
“Ελληνική Νομαρχία ήτοι Λόγος περί ελευθερίας» του Ανωνύμου Έλληνος

Δεν υπάρχουν σχόλια: