Γιατί και πως το φιλικό Grexit είναι η μόνη λύση

Μέσα και στο πλαίσιο του υποβόσκοντος «πολέμου νομισμάτων» ανάμεσα στο ευρώ και το δολάριο που έχουμε αναδείξει σε άλλα σημειώματά μας εδώ, ο Γερμανός υπουργός οικονομικών , ο "κακός" Βόλφαγκ Σόϊμπλε, φαίνετια να επιμένει στην πρότασή του για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, η οποία
βέβαια μπορέι να γίνει μόνιμη. Υποστήριξε και υποστηρίζει, κατ' ιδίας αλλά και δημόσια  το φιλικό προσωρινό Grexit για μια δοκιμαστική περίοδο πέντε χρόνων, με στήριξη της ισοτιμίας της δραχμής προς το ευρώ, με υποτίμηση του εθνικού μας νομίσματος περίπου κατά 25% έναντι του ευρώ ( 1 δραχμή = 0,75 ευρώ), κάτι που είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. 

Για να υποστηριχθεί αυτό το κλείδωμα της ισοτιμίας και η μη περαιτέρω υποτίμηση της δραχμής, ο   Βόλφαγκ ( Λύκος) Σόϊμπλε, δεσμεύτηκε να μας διαθέσει αρχικά 25 δις ευρώ για την αγορά δραχμών και σε δεύτερη φάση άλλα 25 δις, συνολικά δηλ. 50 δις. Επίσης σε μια τέτοια περίπτωση, συζητά  κούρεμα και αναδιάρθρωση του χρέους, ενώ παλαιότερο ο ίδιος είχε αφήσει ανοιχτό και το ενδεχόμενο πληρωμής πολεμικών αποζημιώσεων. Η συνύπαρξη διπλού νομίσματος με το  ευρώ για εξωτερικές κυρίως συναλλαγές και της δραχμής για εσωτερικές, εντάσσεται επίσης στο ίδιο σχέδιο.

Η πρόταση για το φιλικό Grexit έχει γίνει παλαιότερα στον πρώην αντιπρόεδρο της Ελληνικής κυβέρνηση Ευάγγελο Βενιζέλο και ακολούθως στον πρώην υπουργό οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Και οι δύο την απέρριψαν και μάλιστα ο δεύτερος, ο οποίος ειδικεύεται σε αλλοπρόσαλες θέσεις όπου τελικά κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά πρεσβεύει, την ειρωνεύτηκε και δημόσια. Για τον ίδιο σκοπό, ο συνεργάτης του Βόλφαγκ Σόϊμπλε, διαπρεπής οικονομολόγος Τόμας Μάγερ επισκέφτηκε πριν από το δημοψήφισμα την Αθήνα τον Ιούνιο του 2015 και τότε αναφέρθηκε πιο αναλυτικά στην πρόταση του φιλικού  Grexit  σε συνεντεύξεις του που  πέρασαν μάλλον απαρατήρητες. 

Για τον ίδιο σκοπό, συναντήθηκε και με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αντί να δώσει βάση σ’ αυτή τη βολική για την Ελλάδα  πρόταση και να διαπραγματευτεί για τη βελτίωσή της, προτίμησε να υπογράψει τον Ιούλιο του 2015 ένα τρίτο μνημόνιο, πολύ χειρότερο από τα προηγούμενο. Το ερώτημα είναι γιατί αυτή η επιμονή στον ψυχωτικό ευρωμαζοχισμό της καταστροφής ;

Η απλοϊκή προσέγγιση στο όλο θέμα είναι ότι, για να προτείνει κάτι τέτοιο ο "κακός" Βόλφαγκ ( Λύκος) Σόϊμπλε δεν μπορεί παρά να είναι βλαπτικό για τη χώρα μας, με δεδομένη την όλη πολιτεία και τη στάση του ανδρός. Θα πρέπει όμως να αναρωτηθούμε γιατί γίνεται η συγκεκριμένη πρόταση, αν και κατά πόσο μας συμφέρει. Η αλήθεια είναι ότι, ο Σόϊμπλε δεν ενδιαφέρεται για το καλό ή το κακό της Ελλάδας αλλά για το συμφέρον της δικής του χώρας. Κύριο μέλημά του είναι η δημιουργία μιας ισχυρής ευρωγερμανικής ζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, ώστε να υπάρξει η απόλυτη κυριαρχία του Βερολίνου. 

Στα σχέδιά του αυτά, δε χωράει σήμερα η χώρα μας. Αν ανατρέψει τους αυστηρούς κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να κάνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. 

Αλλά από τη δική μας μεριά, γιατί απορρίπτουμε μια τέτοια πρόταση για φιλικό Grexit,προσωρινό ή μόνιμο, με βοήθεια από την ΕΕ που ανοίγει το δρόμο για ορθοπόδηση της χώρας;  Και δεχόμαστε  τις καταστροφικές υφεσιακές ρυθμίσεις της απέραντης φτωχοποίησης και υποτέλειας που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο μέσα στην ευρωζώνη; Γιατί άραγε τόση απέραντη, ατεκμηρίωτη, μαζοχιστική ευρωλαγνεία; 

Η απάντηση είναι πολύ δυσάρεστη. Γιατί απλούστατα, αυτό υπέδειξαν οι ΗΠΑ στις οποίες έχει προσκολληθεί η σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ αλλά τα περισσότερα άλλα μικρά μνημονιακά συστημικά κόμματα. Οι ΗΠΑ, ενώ θέλουν τη Γερμανία ως ισχυρό ανάχωμα απέναντι στη Ρωσική αρκούδα, δεν επιθυμούν  την γιγάντωσή της, σε βαθμό που θα αμφισβητηθεί η υπερκυριαρχία τους στη δύση και διεθνώς. Και φυσικά σε καμιά περίπτωση δε θα ήθελαν να υποκατασταθεί το δολάριο ως αποθεματικό και ανταλλαγματικό νόμισμα στις διεθνείς συναλλαγές από το ευρώ.

Εδώ βρίσκεται το μυστικό της μέχρι υστερίας εμμονής των ΗΠΑ, για την παραμονή μας στο ευρώ. Και έτσι οι δανειστές  συνεχίζουν να παίζουν μουσική και εμείς να χορεύουμε στο ρυθμό της.

Ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, εκτός από τον πόλεμο νομισμάτων έχει και άλλες προεκτάσεις. Οι ΗΠΑ πρώτα φόρτωσαν με ένα τεράστιο πρόστοιμο την Volkswagen, την κορυφαία γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Σε απάντηση, το Βερολίνο προώθησε μέσω της Επιτροπής Ανταγωνισμού της ΕΕ ένα ανάλογα τεράστιο πρόστιμο στην Αμερικάνικη Apple. Και οι ΗΠΑ ανταπάντησαν με τεράστιο επίσης πρόστιμο στην ίδια την Deutsche Bank.    

H  κατεστραμμένη ελληνική οικονομία με μόνιμη ύφεση, τεράστια ανεργία και  μαζική έξοδο επιχειρήσεων που συντελείται σήμερα, είναι εντελώς αδύνατο να αντεπεξέλθει στo  βουνό ετήσιων εκταμιεύσεων της τάξης του 10% του ΑΕΠ ( 18 δις), όσο βαθιά και αν μπει το μαχαίρι στην επιβολή νέων σκληρών μέτρων λιτότητας και άντλησης πόρων από βαρύτατη υπερφορολόγηση. Ούτε επαρκεί η πώληση των «ασημικών» της χώρας, (λιμάνια, αεροδρόμια,ΔΕΗ, Τράπεζες κλπ), που στη σημερινή κατιούσα οικονομική συγκυρία, η συνολική αξία τους δεν ξεπερνά τα 6-8 δις ευρώ. 

Είναι ώρα πλέον να συζητήσουμε σοβαρά την πρόταση Σόϊμπλε για φιλικό Grexit με τη συνύπαρξη διπλού νομίσματος, προσωρινή ή μόνιμη, του ευρώ για τις εξωτερικές συναλλαγές και της νέας δραχμής για τις εσωτερικές ή μια παραλλαγή και βελτίωσή της.  Επισημαίνεται ότι, το διπλό νόμισμα που έχει κατηγορηθεί ένθεν και ένθεν, χρησιμοποιείται σήμερα με διάφορους τρόπους, επίσημα ή ανεπίσημα, σε πολλές χώρες της ΕΕ αλλά και εκτός αυτής, όπως μεταξύ άλλων, η Ελβετία, Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Ισραήλ,Αίγυπτος, Αιθιοπία, Νότια Αφρική, Ινδία, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ κλπ.

Το φιλικό Grexit είναι  ένα βελούδινο διαζύγιο, που δε συνεπάγεται οικονομικούς και κυρίως γεωπολιτικούς κινδύνους που μπορεί να συνοδεύουν μια μονομερή στάση πληρωμών και άναρχη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα όπως προτέινουν ορισμένοι φουριόζοι επαναστάτες . Εφ’ όσον εφαρμοστεί σωστά, θα παράσχει την απόλυτα αναγκαία ρευστότητα στην εσωτερική αγορά, η έλλειψη της οποίας αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο ολετήρα της ελληνικής οικονομίας. Επί πλέον, δεν προκαλεί σοβαρές παρενέργειες στην ευρωζώνη, ενώ αποτρέπει τη συνεχόμενη επιβολή ακραίων συνταγών λιτότητας που οδηγούν σε σπιράλ ύφεσης, απέραντη φτωχοποίηση και μόνιμη οικονομική παράλυση που, εκτός των άλλων, αποβαίνει και σε βάρος των δανειστών.

Το πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού και η ισοσκέλιση του ισοζυγίου πληρωμών που έχει επιτευχθεί κυρίως λόγω της μεγάλης πτώσης της τιμής των εισαγόμενων υγρών καυσίμων και κατά δεύτερο λόγο από την επιβολή μέτρων λιτότητας, αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για την προώθηση της προτεινόμενης λύσης. Για την έκδοση εθνικού νομίσματος, απαιτείται φυσικά διαχειριστική σύνεση με έκδοση νέου χρήματος που δε θα ξεπερνά ένα ορισμένο μέγεθος σε επίπεδα έως  20% του ΑΕΠ, ( 36 δις) σύμφωνα με τους γνωστούς δείκτες Μ2, ώστε να αποφευχθούν οι κίνδυνοι του υπερπληθωρισμού. 

Συνοδευτικά απαιτείται ο έλεγχος της διακίνησης κεφαλαίων που μπορεί να αρθεί στο μέλλον,η προστασία των καταθέσεων και των δανειοληπτών σε αναλογία 1: 1, η μείωση των φορολογικών συντελεστών σε συνδυασμό με αυστηρή πάταξη της φοροδιαφυγής, ο εκσυγχρονισμός και ανόρθωση της δημόσιας διοίκησης  σύμφωνα με διεθνείς κανόνες. Για την πιστή εφαρμογή παρόμοιων μέτρων, μπορεί να προβλεφθεί ο έλεγχός τους από ένα γενικότερα αποδεκτό διεθνή φορέα.

Το Μνημόνιο, ήταν και είναι ένα οδυνηρό μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα δικά μας τραγικά λάθη του παρελθόντος με την πλαστή ευημερία των δανεικών που μας οδήγησε στην υποτέλεια. Ίσως κάπου μας χρειαζόταν ο «Γερμανός» μας. Αλλά όχι οι Γερμανοί με κατοχική ιδιότητα. Η ανατροπή του μνημονίου με φιλικό Grexit, με συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, προσωρινή ή μόνιμη, με αυτοδύναμη ανάπτυξη και το νοικοκύρεμα του κράτους, με εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη, είναι σήμερα η πλέον εφικτή και αποτελεσματική επιλογή. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε και το κάνουμε πράξη, τόσο το καλύτερο για τη χώρα.

---